Dag 13, Gulanglu en Wanda Plaza

Vanmorgen de veerboot genomen naar het eiland tegenover on hotel. Het eiland heet Gulanglu en wordt zeker in het weekend druk bezocht, natuurlijk vooral door Chinesen. En druk was het zeker. We gingen met een elektrisch busje rond het eiland en overal liepen mensen voor het busje, de toeter is behoorlijk gebruikt. Dit type busje is trouwens de enige vorm van gemotoriseerd verkeer op het eiland. Er rijden geen vrachtwagens of personenauto's. Daar zijn ook geen wegen voor. Dus alles moet met de hand (en karren) naar de huizen en hotels worden gebracht en opgehaald. 

Het heet het piano-eiland omdat er de meeste piano's per inwonertal van de wereld zijn, 200 stuks op 20.000 inwoners. We wilden een berg beklimmen met een mooi uitzicht maar al halverwege stonden mensen te wachten om verder te gaan, andere keer misschien. Er waren viswinkels met levende vissen in vaten, we hebben de meest exotische gezien. Op de terugvaart wilde Lisanne heel graag met de speedboat terug en niet met de drukke veerboot. De zee was onrustig dus de boot ging behoorlijk te keer. Mijn film zal waarschijnlijk misselijkmakend zijn.

In de middag begon het enorm te regenen en wilden we naar het nieuwe Wanda Plaza, een overdekt winkelcentrum. In mijn beste calligraffeerpoging heb ik de naam overgeschreven vanuit Google maps. En raadt wat: de taxi begreep dit en heeft ons in 1 keer naar Wanda Plaza gebracht. Het centrum zal voor een shopaholic het hoogte punt van een vakantie zijn, de H&M, Zara, Vero Moda, Levi's, Calvin Klein en alle andere bekende merken. Drie verdiepingen bijna uitsluitend kleding. Gelukkig hadden de dames het na een uur gezien en wilden terug naar het hotel. Ik blij. Door de regen een taxi zoeken, kaartje van hotel laten zien en instappen.

Ons hotel ligt aan de zeekant van Xiamen, een prachtige plek. In de avond treden er vlakbij artiesten op. Veel breakdancers met bijbehoorde muziek (of herrie voor de nietliefhebber). Ook taxi's zetten klanten af of nemen ze juist mee, een grote winkelstraat eindigt naast het hotel. Kortom veel gezellige bedrijvigheid.

Vanavond zonder begeleiding gegeten in een autentiek restaurant. Jack had een paar gerechten die wij lekker vinden in het Chinees opgeschreven. Vermoedelijk in een verkeerd dialect want de dame begreep er niets van. Gelukkig was er een gast die wel goed Engels sprak en zij heeft voor ons besteld. Nadeel was wel dat de gerechten niet samen met elkaar werden geserveerd. Dus eerst garnalen, daarna rijst, pas veel later aardappelen en brocolli (erg lekker), en als toetje de biefstuk. Maar door onze vermoeidheid maakt dat niet veel uit. 13 dagen China in een hoog tempo beginnen hun sporen achter te laten. Morgen veel rust en opladen voor de terugvlucht.

Groet, Rob